Wybitny okulista i naukowiec rosyjskiego pochodzenia - Władimir Fiłatow włączył aloes do swojej terapii tkankowej. Opracował on tkankową terapeutykę stanowiącą pewnego rodzaju terapię szokową, wykorzystując tworzące się w tkankach roślinnych – poprzez trzymanie ich w ciemnym miejscu i w niskiej temperaturze - stymulatory biogenne. Naukowiec przez kilka tygodni trzymał liście aloe vera w ciemności w
temperaturze minus 3 stopnie Celsjusza. Następnie miażdżył je i uzyskiwał sok. W wyniku złożonych procesów uzyskał aloes biostymulowany.
W większości przypadków aloes biostymulowany stosowany jest w formie zastrzyków, głównie podskórnych. W roku 1972 uczniowie profesora Fiłatowa, lekarze Kurakose oraz Woljański zaczęli stosować ekstraktu wyciągu z aloesu w przypadkach leczenia problemów ze zdolnością ruchową - stanów zapalnych korzonków nerwowych i rwy kulszowej.
